X. MATERIALIZM I SPIRYTUALIZM

Rozdział 48.

Dary Ducha i Uduchowienie

Spirytualne umiejętności człowieka

1. Zawsze, gdy ta wątpiąca, niewierząca i zmaterializowana ludzkość napotka Boskie Objawienie lub to, co nazywa cudami, natychmiast poszukuje powodów lub dowodów, aby wykazać, że nie ma nadprzyrodzonego dzieła, ani też nie było takiego cudu.

2. Kiedy ukazuje się osoba wykazująca duchowe, niezwykłe umiejętności, aby jej głos został uciszony, doznaje szyderstw, powątpiewania lub obojętności. A gdy natura, jako narzędzie Mojej Boskości kieruje swój głos sprawiedliwości i alarmujące wołanie do ludzi, oni przypisują to przypadkowi. Ale nigdy nie była ludzkość tak, jak w obecnym czasie, nieczuła, głucha i ślepa na wszystko, co Boskie, Duchowe i Wieczne.

3. Miliony ludzi nazywają się Chrześcijanami, lecz w swojej większości nie znają Nauki Chrystusa. Twierdzą, co prawda, że kochają Dzieła, które czyniłem, jako człowiek, lecz w swoim sposobie wierzenia, myślenia i postrzegania rzeczy udowadniają, że nie zrozumieli jądra istoty Mojej Nauki.

4. Ja nauczałem was życia ducha, objawiałem wam zawarte w nim możliwości, po to przyszedłem na świat.

5. Uzdrawiałem chorych bez jakichkolwiek lekarstw, rozmawiałem z duchami, uwalniałem opętanych od obcych i nadnaturalnych wpływów, rozmawiałem z naturą, przemieniałem się jako człowiek w istotę duchową i jako istota duchowa znowu w człowieka, a każdy ten czyn zawsze miał na celu wskazanie wam drogi dla rozwoju duszy. (114, 1 – 4)

6. Posiadacie w sobie prawdziwe skarby, możliwości i zdolności, których nawet nie przeczuwacie, a w następstwie waszej niewiedzy wylewacie łzy, jak potrzebujący. Co wiecie o mocy Modlitwy i sile myśli? Co wiecie o głębokiej zawartości dialogu między duchem a duchem? Niczego, zmaterializowana i przyziemna ludzkości! (292, 14)

7. Oczekuję od świata uduchowienia. Dla Mnie imiona, jakimi wyróżnia się każdy kościół i sekta, nie mają żadnego znaczenia ani większy lub mniejszy przepych ich rytuałów i zewnętrznych form kultu. To osiąga tylko ludzkie zmysły, ale nie Mojego Ducha.

8. Od ludzi oczekuję uduchowienia, gdyż ono oznacza wzniesienie życia, ideał doskonalenia się, miłość do dobra, zwrócenia się do Prawdy, praktykowanie czynów miłości, harmonię z samym sobą, która jest harmonią z innymi i dlatego harmonią z Bogiem. (326, 21 – 22)

9. Uduchowienie nie oznacza dewocji ani nie zakłada wykonywania jakiegokolwiek rytuału, jak również nie jest żadną zewnętrzną formą oddawania czci. Uduchowienie oznacza rozwijanie wszystkich możliwości człowieka — zarówno tych, należących do jego ludzkiej części, jak również tych, które leżą poza jego fizycznymi zmysłami i są siłami, własnościami, umiejętnościami i zmysłami duszy.

10. Uduchowienie jest prawidłowym i dobrym używaniem wszystkich darów, posiadanych przez człowieka. Uduchowienie jest harmonią ze wszystkim was otaczającym. (326, 63 – 66)

11. W swoim czasie nauczałem was największej cnoty, jaką jest Miłosierdzie, inspirowałem wasze serce i uwrażliwiałem wasze uczucia. Teraz objawiam wam Dary, w jakie jest wasz duch zaopatrzony, abyście je rozwijali i używali do czynienia dobra wśród waszych bliźnich.

12. Wiedza o Duchowym Życiu pozwoli wam dokonywać podobne dzieła, do tych, które czynił was Mistrz. Przypomnijcie sobie, jak wam powiedziałem, że gdy rozwiniecie swoje możliwości, będziecie czynili prawdziwe cuda. (85, 20 – 21)

13. Wszyscy posiadacie Dary Ducha, które zaczynają się przejawiać, w tym „Trzecim Czasie”, dzięki rozwojowi, jaki osiągnęły dusze. Intuicja, duchowa wizja, objawienie, proroctwo, inspiracja wyraźnie się pokazują pomiędzy ludźmi, a to jest zapowiedzią nowego czasu, jest Światłem Księgi Siedmiu Pieczęci, która została w obecnym czasie otwarta na swoim szóstym rozdziale.

14. Natomiast wy, którzy wiecie, czemu służą te manifestacje i rozumiecie czas, w jakim żyjecie — skierujcie wasze duchowe Dary na drogę miłości. Zawsze bądźcie przygotowani, aby zaproponować waszą miłosierną pomoc, a będziecie w zgodzie z Moim Prawem i posłużycie ludziom jako przykład. Wówczas będziecie Moimi Uczniami i zostaniecie, jako tacy uznani. (95, 18)

15. Kiedy ludzie kochają i umieją przebaczać, kiedy w ich sercach istnieje pokora i sprawili, że duch wzniesie się ponad ciało, nie będą więcej ani ciało, ani świat, ani namiętności tworzyć owej gęstej zasłony, która przeszkadza wam w zobaczeniu drogi przed lub za wami. Przeciwnie: dzięki postępowaniu zgodnym z Moją Nauką, uduchowione ciało stanie się posłusznym sługą wskazówek sumienia, w przeciwieństwie do tego, czym jest dzisiaj: przeszkodą, pułapką i przepaską na oczach ducha. (122, 32)

16. Intuicja, która jest duchowym widzeniem, umiejętnością przeczuwania i proroctwem, rozjaśnia umysł i pozwala mocniej bić sercu dla przesłań i głosów, które ono odbiera z Nieskończoności. (136, 46)

17. Dzięki darowi intuicji, którym obdarzyłem wszystkich ludzi, możecie odkryć wiele rzeczy, które ukryte są w tajemnicy serca — wiele tragedii, dotyczących nie tylko ziemskiego życia waszych bliźnich, lecz także ich duszy.

18. Jak można wniknąć w intymność owych serc, nie raniąc ich i nie bezczeszcząc jego tajemnic? Jak odkryć te ukryte cierpienia, które zacieniają życie waszych bliźnich? Powiedziałem wam już: intuicja, ta umiejętność będąca częścią duchowego daru widzenia i jej pełen w was rozwój poprzez Modlitwę, pokaże wam sposób postępowania w łagodzeniu bólu każdego waszego bliźniego. (312, 73 – 74)

19. Jak wiele tajemnic istnieje jeszcze dla człowieka. Jest on otoczony niewidzialnymi i niewyczuwalnymi istotami, które już powinny być dla niego widzialne i namacalne.

20. Życie pełne piękna i objawień pulsuje nad istnieniem ludzi, lecz ci w swojej ślepocie wciąż jeszcze nie są w stanie tego zobaczyć. (164, 56 – 57)

21. Człowiek przygotowany przez Moją Naukę będzie w stanie czynić nadludzkie dzieła. Z jego duszy i ciała będą emanowały światło, moc i siła, które pozwolą mu urzeczywistnić to, czego sama inteligencja dokonać nie potrafi. (252, 4 – 5)

22. To jest czas, kiedy Boskie Światło zajaśnieje w pełni w moich wyznawcach, którzy objawią dary Ducha i udowodnią, że nie potrzebują ziemskich dóbr ani ziemskich nauk, aby czynić dobro i czynić cuda. Będą uzdrawiali w Moim Imieniu i przywracali zdrowie beznadziejnie chorym, będą przemieniali wodę w uzdrawiający balsam, a na łożach śmierci wskrzeszali umarłych. Ich Modlitwa będzie miała moc uciszania sztormów, uspokajania sił natury, zwalczania epidemii i złych wpływów.

23. Poprzez słowo, Modlitwę i pełnomocnictwo Moich nowych Uczniów, uwalniani będą opętani od opętania, od prześladowców i ciemiężców. (160, 28 – 29)

24. Uduchowienie oznacza uszlachetnienie uczuć, czystość w życiu, Wiarę, miłość bliźniego, pokorę przed Bogiem i głębokie poważanie otrzymanych Darów. Jeżeli będziecie mogli uzyskać nieco z tych cnót, zaczniecie wnikać waszym duchowym spojrzeniem w Ojczyznę Miłości i Doskonałości. Jak również już na ziemi, gdy uzyskacie uduchowienie, będziecie mogli powiedzieć, że żyjecie w Duchowej Ojczyźnie nawet wtedy, gdy jest to tylko w momentach waszej Modlitwy. Jednocześnie będziecie odbierali Światło, które objawi wam zdarzenia, które znajdują się w przyszłości, ponieważ dla wznoszącej się duszy nadchodzące nie jest już żadną tajemnicą.

25. Tak, Uczniowie, tylko w ludzkim życiu człowiek nie wie, co stanie się w przyszłości, co przyniesie jutro. Nie zna swojego przeznaczenia, nie zna drogi, którą musi przejść i nie wie, jaki będzie jego koniec.

26. Człowiek nie mógłby znieść wiedzy o wszystkich doświadczeniach, które musi przetrzymać w swoim istnieniu. Dlatego Ja w Mojej Miłosiernej Miłości położyłem zasłonę tajemnicy pomiędzy jego teraźniejszością a jego przyszłością i w ten sposób zapobiegłem, chaosowi w jego umyśle wywołanym przez wiedzę o tym wszystkim, co musiałby jeszcze przeżyć i wycierpieć.

27. Przeciwnie dusza, istota wyposażona w siłę i stworzona do Wieczności, ma w sobie zdolność poznania przyszłości, dar poznania swojego przeznaczenia i siłę, aby zrozumieć i przyjąć wszystkie oczekujące ją doświadczenia. Ona wie, że u kresu drogi, jeśli ta została przebyta w posłuszeństwie wobec Prawa, dotrze do Ziemi Obiecanej, Raju duszy, jakim jest stan, który ostatecznie osiągnie, stan uniesienia, czystości i doskonałości.

28. Nie możecie osiągnąć stopnia uduchowienia waszego Mistrza, aby móc wiedzieć, co wasz los ma przygotowane dla was, co przyniesie wam przyszłość, lecz na podstawie waszego uniesienia, pozwolę wam przeczuwać bliskość jakiegoś zdarzenia.

29. Tę zdolność intuicji, to duchowe spojrzenie w przyszłość, tę wiedzę o swoim losie, będziecie mogli osiągnąć tylko w takim stopniu, w jakim, krok po kroku na drodze uduchowienia, wasza istota składająca się z ciała i duszy rozwinie się na drodze uduchowienia, a jest to wiara, czystość, miłość wobec życia, miłość i gotowość pomocy waszym bliźnim, pokora i miłość do waszego Pana. (160, 6 – 9, 13 – 14)

30. Bądźcie czujnego ducha, abyście nie zwalczali tych, którzy tak jak wy wyruszają, aby wypełnić misje, które zostały im powierzone przez Moją Boskość — abyście mogli odróżnić prawdziwych od fałszywych proroków i jednych dzieła potwierdzić, a inne obrócić wniwecz.

31. Gdyż jest to czas, w którym wszystkie siły podniosły się do walki. Widzicie, jak dobro walczy ze złem, światło przeciwko ciemności, wiedza przeciwko niewiedzy, pokój przeciw wojnie. (256, 66)

Wymagania i oznaki prawdziwej Duchowości

32. Wiedzcie, że w każdym człowieku mieszka Judasz. Tak, Uczniowie, gdyż w waszym przypadku ciało jest Judaszem waszej duszy, to ciało broni się przed tym, aby rozbłysło światło uduchowienia, to ciało czyha na duszę, aby ją wepchnąć w materializm i niskie namiętności.

33. Jednak z powodu tego, że wasze ciało doprowadza was na skraj przepaści, nie powinniście go potępiać. Nie, gdyż wy je potrzebujecie dla waszego postępu, a przemóc macie poprzez wasze uduchowienie, tak jak Ja pokonałem Judasza miłością. (150, 67 – 68)

34. Zanim wyruszycie, aby nauczać Moich życiowych zasad i wykładać ich treść, musicie zacząć podążać za Nauką, którą wam objawiłem, kochając waszych bliźnich, wiodąc życie zwrócone ku Duchowości, a waszą drogę obsiewać czynami miłości i światła. Jeżeli tego nie uczynicie, już teraz powiadam wam, że Spirytualizmu nie zrozumieliście. On objawia wam waszą właściwą naturę, dzięki niemu, możecie uczynić sobie jasne wyobrażenie o swoim Ojcu i rozpoznać samych siebie.

35. Jest prawdą, że aby osiągnąć uduchowienie, potrzebujecie określonych wyrzeczeń, wysiłku i gotowości ofiary. Natomiast, gdy obudzi się w was tęsknota do wyższego istnienia, gdy w waszej istocie zacznie promieniować miłość lub, gdy nastanie pragnienie duchowości, będzie dla was zamiast wyrzeczenia, radością pozbycie się tego wszystkiego, co macie w sobie niepotrzebnego, szkodliwego lub złego. (269, 46 – 47)

36. Bądźcie zawsze świadomi tego, że przede Mną wszyscy jesteście równi, że wszyscy macie to samo pochodzenie i wszyscy ten sam cel, pomimo tego, że zewnętrznie każdy los ukazuje się inaczej.

37. Nigdy nie zapominajcie, że wy wszyscy musicie do Mnie dotrzeć, co oznacza, że wszyscy —, chociaż w różny sposób — musicie zdobyć niezbędne zasługi, aby uzyskać najwyższy duchowy poziom. Dlatego nie postrzegajcie nikogo, jako mniej wartościowego.

38. W spirytualiście nigdy nie może zakorzenić się pycha. Przeciwnie zawsze powinna towarzyszyć mu prawdziwa skromność, a wówczas jego czyny, zamiast epatować fałszywym światłem, znajdą oddźwięk w sercach jego bliźnich. (322, 32 – 34)

39. Dobrzy siewcy spirytualizmu nigdy nie będą odznaczali się czymś zewnętrznym lub materialnym. Nie będą miały miejsca u nich ani stroje, ani insygnia, ani szczególny rodzaj wysławiania. Wszystko w ich sposobie postępowania będzie wykazywało się prostotą i pokorą. Mimo to —, jeżeli czymś się wyróżnią, to będzie to ich miłość bliźniego i ich uduchowienie.

40. Prawdziwi kaznodzieje spirytualizmu zostaną zauważeni nie przez ich elokwencję, ale przez mądrość i prostotę ich słowa, a przede wszystkim przez prawdziwość uczynków i dobroć ich życia. (194, 24-25)

41. Uduchowienie jest jasnością, prostotą, oddaniem miłości i walką o osiągnięcie doskonałości duszy. (159, 64)

Błogosławione działanie Uduchowienia

42. Poprzez uduchowienie osiąga się stopień wzniesienia, które umożliwia człowiekowi odbieranie idei wykraczających poza to, co jego intelekt może podejrzewać i posiadanie władzy nad materią.

43. Rozważcie: gdyby duchowe wzniesienie duszy zostało wykorzystane do studium nad materialnym stworzeniem, przedstawionym wam przez naturę lub do jakiegokolwiek innego ludzkiego celu, to możecie wyobrazić sobie owoce, jakie moglibyście zebrać, gdyby wasze odkrycia były uzyskiwane nie tylko przez badanie przy pomocy ludzkiego rozumu, lecz również brałoby w tym udział duchowe objawienie, które dałby wam Ten, który wszystko stworzył. (126, 26 – 27)

44. Kiedy ludzie osiągną uduchowienie, staną się stworzeniami, które przewyższają wszystko to, co je otacza. Gdyż dotychczas byli tylko słabymi istotami, poddanymi gwałtom natury, siłom i wpływom, które nie powinny panować nad człowiekiem, ponieważ nie stoją ponad nim. (280, 29)

45. Zaprawdę powiadam wam, również uduchowienie będzie dziedziczone i z tego powodu powinniście się zatroszczyć o przekazanie waszym dzieciom czystości serca i wrażliwości na duchowość. One podziękują wam, gdyż wy okazaliście się miłosierni, dając im ciało wolne od namiętności, z jasnym umysłem, wrażliwym sercem i duszą czułą na głos sumienia. (289, 65)

46. Jedynym celem Mojego Dzieła jest uduchowienie wszystkich ludzi, gdyż w uduchowieniu staną się jednością i będą rozumieli jedni drugich. W uduchowieniu ujrzą znikanie imion, zewnętrznych form swoich religii, które były przyczyną ich duchowego rozdzielenia, ponieważ każdy z nich inaczej interpretował swojego Boga.

47. Jak tylko wszyscy, na swoich różnych drogach zbliżą się do uduchowienia, zrozumieją, że jedyne, czego im brakowało, to uwolnienie się od materializmu, aby być w stanie duchowo interpretować to, co zawsze rozumieli w materialny sposób.

48. Uduchowienie jest wszystkim, o co w tym czasie proszę ludzi, a wówczas w dozwolonych ramach ujrzą spełnienie swoich najwyższych ideałów i rozwiązanie najcięższych konfliktów. (321, 22 – 23,29)